De musical We Will Rock You is gemaakt naar de band Queen en is geschreven door de Britse komediant en auteur Ben Elton in samenwerking met twee bandleden van Queen, Brian May en Roger Taylor. In Nederland is de musical geproduceerd door Joop van den Ende Theaterproducties. De Nederlandse première was op 3 september 2010.
Een kleine reportage van de musical: https://www.youtube.com/watch?v=iPUOKtYp-GI
Een kleine reportage van de musical: https://www.youtube.com/watch?v=iPUOKtYp-GI
Stukje recensie:Een niet al te sterk verhaal met legendarische muziek. Dat lijkt de beste manier om de succesvolle rockmusical We Will Rock You te beschrijven. Dat de verhouding tussen spel en muziek scheef is, doet echter niet af aan de intensiteit van de musical. Met de fantastische muziek van Queen en de muzikale leiding van Brian May en Roger Taylor (originele Queen-bandleden) spettert de musical van het podium af.
‘I want to break free’
De musical We Will Rock You vertelt het verhaal van een wereld in de toekomst waar een verbod geldt op muziekinstrumenten. De enige muziek die legaal is, is muziek geproduceerd door computers. Er is een groep die zich verzet, de ‘bohemians’, waar Galileo Figaro (John Vooijs) deel van uit gaat maken. De bohemians onderzoeken een aantal verboden teksten en komen tot de conclusie dat ergens in de wereld nog een muziekinstrument verborgen moet liggen, verstopt door de voormalige bandleden van Queen.
Dit verhaal, gebaseerd op dat van Koning Arthur, waar het zwaard in de steen verborgen zat, is eigenlijk alleen maar een excuus om de prachtige muziek te kunnen spelen. De muziek is namelijk in zijn geheel waar het om draait in deze musical. De band is zichtbaar en speelt ongelooflijk strak, de zang is prachtig en al met al geeft dit het gevoel aanwezig te zijn bij een rockconcert.
‘Under Pressure’
De druk die op de band en de zangers ligt is hoog, ze coveren muziek van wat waarschijnlijk de meest legendarische rockband aller tijden was. De bandleden en de cast gingen door een streng auditieproces en moesten uiteindelijk door Roger Taylor en Brian May goedgekeurd worden.
Wat zang betreft sprongen twee dames eruit: Floortje Smit als Ozzy en Marjolein Teepen in de rol van Scaramouche. De dames deden niet onder voor de mannen wat betreft kracht in de zang; ook zij hadden een rauw randje aan hun stem en bezorgden het publiek kippenvel.
Mijn mening:
Ik ben zelf naar de musical geweest en vond hem top! Het verhaal was misschien niet helemaal doordacht maar de musical draaide dan ook vooral om de muziek. En de muziek, die was top. De zang en de band, maar ook het publiek maakte een mooi geluid. Ook merkte je dat tijdens de liedjes het publiek opstond, mee zong of klapte. Dit gaf een speciaal gevoel. Voor mij is de kwaliteit van een musical niet het belangrijkst. Als ik er vanaf kom met een super gevoel, is die voor mij geweldig geweest. Ook vond ik het heel gezellig dat er een eindlied was. Hierbij was er tekst op het scherm, stonden alle speler op het podium arm in arm en het publiek deed even leuk mee. Daar stonden we dan met een man of 500 te zingen. Wat een impact had dat op mij, en niet alleen op mij. De kostuums en decor waren volgens sommige over de top maar ik vond ze wel leuk. Ze waren overdreven, ja dat klopt. Maar het is dan ook een fictieve musical. Kijk eens naar de musicals van bijvoorbeeld Disney. Daar komen ze niet eens bij in de buurt. Dus precies goed en echt een aanrader!
‘I want to break free’
De musical We Will Rock You vertelt het verhaal van een wereld in de toekomst waar een verbod geldt op muziekinstrumenten. De enige muziek die legaal is, is muziek geproduceerd door computers. Er is een groep die zich verzet, de ‘bohemians’, waar Galileo Figaro (John Vooijs) deel van uit gaat maken. De bohemians onderzoeken een aantal verboden teksten en komen tot de conclusie dat ergens in de wereld nog een muziekinstrument verborgen moet liggen, verstopt door de voormalige bandleden van Queen.
Dit verhaal, gebaseerd op dat van Koning Arthur, waar het zwaard in de steen verborgen zat, is eigenlijk alleen maar een excuus om de prachtige muziek te kunnen spelen. De muziek is namelijk in zijn geheel waar het om draait in deze musical. De band is zichtbaar en speelt ongelooflijk strak, de zang is prachtig en al met al geeft dit het gevoel aanwezig te zijn bij een rockconcert.
‘Under Pressure’
De druk die op de band en de zangers ligt is hoog, ze coveren muziek van wat waarschijnlijk de meest legendarische rockband aller tijden was. De bandleden en de cast gingen door een streng auditieproces en moesten uiteindelijk door Roger Taylor en Brian May goedgekeurd worden.
Wat zang betreft sprongen twee dames eruit: Floortje Smit als Ozzy en Marjolein Teepen in de rol van Scaramouche. De dames deden niet onder voor de mannen wat betreft kracht in de zang; ook zij hadden een rauw randje aan hun stem en bezorgden het publiek kippenvel.
Mijn mening:
Ik ben zelf naar de musical geweest en vond hem top! Het verhaal was misschien niet helemaal doordacht maar de musical draaide dan ook vooral om de muziek. En de muziek, die was top. De zang en de band, maar ook het publiek maakte een mooi geluid. Ook merkte je dat tijdens de liedjes het publiek opstond, mee zong of klapte. Dit gaf een speciaal gevoel. Voor mij is de kwaliteit van een musical niet het belangrijkst. Als ik er vanaf kom met een super gevoel, is die voor mij geweldig geweest. Ook vond ik het heel gezellig dat er een eindlied was. Hierbij was er tekst op het scherm, stonden alle speler op het podium arm in arm en het publiek deed even leuk mee. Daar stonden we dan met een man of 500 te zingen. Wat een impact had dat op mij, en niet alleen op mij. De kostuums en decor waren volgens sommige over de top maar ik vond ze wel leuk. Ze waren overdreven, ja dat klopt. Maar het is dan ook een fictieve musical. Kijk eens naar de musicals van bijvoorbeeld Disney. Daar komen ze niet eens bij in de buurt. Dus precies goed en echt een aanrader!